Na het ontbijt hebben we de metro genomen naar 72street want we willen een bezoek brengen aan het Picocolo cafe. Het staat in ons reisboekje van New York en het leek ons wel leuk om dit te bezoeken en misschien wat te eten. Na een goede en redelijk snelle verbinding met de metro zijn we uitgestapt bij de Amsterdam Avenue. Al snel vonden we het piepkleine restaurantje maar we hebben er niets gegeten. Effe een foto en weer weg, zo bijzonder vonden we het niet. Haha. Bij de metrohalte daar in de buurt: 72street is een klein parkje/pleintje en daar zag ik van verre al onze bekende lectuurstands staan en 3 zusters erbij. We hebben ze aangesproken en hebben heel leuk met ze gesproken. 1 van de zusters was onlangs naar ons congres in Utrecht geweest en had Nederland als delegate bezocht. Ze had het echt onwijs naar haar zin gehad en was onder andere heel erg verbaasd over de vele fietsen in Nederland.

Na een leuk gesprekje, en het maken van verschillende foto's (met mijn camera maar ook met hun telefoons) zijn we op advies van 1 van de standwerkers (alle 3 pioniers in dit geval) naar Union Square vertrokken. Op dat plein is ook een parkje. We hebben wat te drinken en te eten gehaald bij de McDonald en dit gezellig genuttigd in het park.

Het was trouwens nog even hectisch in t park zeg maar. Eigenlijk weer avontuur zeg maar want er was een mevrouw die een beetje verward 2 jonge (zeer jonge) moeders aansprak over hun kinderen (ik weet niet precies waar het omging) en ze probeerde zelfs 1 van de moeders te slaan met haar blauwe rugzak en ze ging zelfs de politie bellen. 1 van de moeders schreeuwde dat de gekke mevrouw ze met rust moest laten maar de ander moeder bleef echt onwijs rustig. De vrouw belde de politie en gaf het signalement van de moeders door en ging er daarna vandoor (mede omdat er parkmedewerkers aan kwamen lopen). Even later kwamen er 2 politieagenten heel nochalant aanlopen en keken in het park maar ze hadden allang gezien waar de 2 moeders en de 2 kinderen waren. De politie sprak kort met de politie (vroeg onder andere hoe de gekke mevrouw er uit zag en welke kant ze op ging) maar gingen daarna weer weg. Wat een avontuur he? haha.

Rond zes uur hebben we ons klaargemaakt want we gaan naar de vergadering. Dus douchen/omkleden/scheren, afijn dan weten jullie wel en op weg naar de vergadering. 13 minuten lopen van ons hotel zit een koninkrijkszaal en op www.jw.org heb ik gezien dat de vergadering vanavond om 19.00 in t Engels er is. We hebben de zaal heel simpel via Google Maps op onze mobiel makkelijk en snel kunnen vinden. Het is een hele mooie zaal (na afloop kregen we van 2 zusters (moeder en dochter) een hele rondleiding. De zaal is 5 jaar geleden gebouwd en heeft een lift en 3 verdiepingen, 1 zaal in de kelder. Op de begane grond ook 1 en boven een paar kleine zalen en hele grote toiletten. Met grote spiegels en zo zeg maar.

En natuurlijk ging de leven en dienen vergadering precies zoals bij ons. Alleen waren lezing 3 en 2 geswitched maar dat was omdat nummer 2 een invallezing was. Ik heb nog antwoord gegeven (in t Engels natuurlijk) bij de GBS.

Na afloop van vergadering kwamen er heel veel broeders en zuster naar ons toen en ze vroegen of wij nieuw in de gemeente waren (dat was waarschijnlijk omdat er een jonge broeder nieuw in de gemeente was omdat hij op Brooklyn Bethel werkt. Het gebouw is weliswaar verkocht maar er moet nog veel schoonmaakwerk verricht worden. De broeder komt van Warwick waar hij 1,5 jaar heeft geholpen met schoonmaakwerk. We zeiden tegen de broeders en zusters natuurlijk dat we niet bleven maar toeristen waren. Na afloop zijn we met een ander stel en 2 zussen van de zuster gaan eten bij Belair dining. Dat kwam omdat ik aan een andere (zeer brede) broeder vroeg waar we lekker konden eten en hij niet mee kon toen ik het vroeg. De broeder die uiteindelijk wel mee ging gaf me al een knuffel bij de eerste ontmoeting en toen vroeg ik als eerste of hij mee ging en dat deed hij en zo kwam het dat we na de vergadering weer een gigantische broederschapervaring hadden. In totaal waren we met z'n 8ten. De broeder en zijn vrouw, 2 zussen van de vrouw van die broeder en 2 meisjes, later bleek dat het een soort pleegkinderen waren van 1 van de zussen van de getrouwde zuster. Snappen jullie het nog? Ik wel. haha.

Het was echt heel gezellig en we hebben het over van alles en nog wat gehad. Het was trouwens een heel leuk stel, de broeder en zuster die getrouwd waren.. Ze waren pas (of is het al?) 4 jaar getrouwd en werken allebei bij hetzelfde advocatenkantoor. Hoe ze elkaar ontmoet hebben is (bijna) hetzelfde als Defny en ik. Das eigenlijk wel heel leuk. Maar dat vertel ik jullie lekker niet want het is een reisverslag en geen biografie.

Dit was trouwens de laaste volle dag in New York. Morgenochtend alle spullen weer inpakken en gaan we rond 11 uur (dan moeten we ook uitchecken) verkassen naar een ander hotel wat vlakbij de luchthaven van Newark ligt want as donderdag vliegen we naar San Fransisco. Daar blijven we nog 2 weken en maken we een uitstapje van ongeveer 4 dagen naar Los Angeles maar dat lezen jullie nog wel.

Het was wel een hele mooie afsluiting van een mooie week New York met onze broeders en zusters in de zaal en daarna het eten. Heerlijk die wereldwijde broederschap. Waar komt dat voor dat je met wildvreemde mensen ineens plotseling gezellig zit te eten, zonder argwaan maar vol vertrouwen in elkaar en geniet van de omgang? Nergens anders dan bij Jehovah's volk toch?