Na een goed ontbijt en het kijken van een leuke amerikaanse gezinsfilm (een gezin maakt een roadtrip door de VS en er gaat werkelijk van alles mis) zijn ook wij op pad gegaan. Bij de metro die bij Bryant Park is zagen we al snel 2 keer onze welbekende lectuurstand en natuurlijk ook de broeders en zusters die erbij staan. De lectuur was in het chinese dus het was wel duidelijk voor welke doelgroep deze stands waren.

Buiten voor de ingang van Bryant Park zagen we ook de lectuurstand (vorig jaar zagen we ze daar met zo'n blauw deskje) en hebben we een praatje gemaakt met 2 zusters. 1 van de zusters was een paar jaar geleden in Nederland geweest. We hebben kort wat verteld van onze events en het speciale congres in Nederland. Na deze leuke kennismaking (later kwam er nog een echtpaar bij) gingen we weer op pad. We hebben in een leuk tentje (een soort shop in shop idee, je kan in elke hoek iets anders bestellen, pizza, sandwich, vlees, noem maar op) een lekkere sandwich voor lunch gegeten. Ik koos voor de Brooklyn Bridge sandwich. Heerlijk was het.

Na deze lichte lunch hebben we wat te drinken gehaald bij een Starbucks en dat was weer een heel verhaal op zich zeg. Ik koos voor een frappucino maar Defny wilde gewoon een ordinaire thee en die bestelde ik dus ook voor Defny. Het stond onderaan de kaart en ik moest 3 keer vertellen wat ik wilde. Uiteindelijk hadden we betaald maar viel het Defny op dat het 1 dollar duurder was dan op de kaart de thee. Wij dus verhaal halen. Bleek dat de dame iets heel anders dan thee had ingevoerd in de computer. Ik zei dat ik het haar 3x verteld had dat ik thee wou en dat ze het nog verkeerd deed. Kregen we ons geld terug voor de verkeerde bestelling (wat het was weten we niet!) en daarna heb ik dan betaald voor de thee. Echt vreemd soms die Amerikanen. De thee en de frappucino hebben we meegenomen naar Bryant Park.

Bryant Park is een mooi park met een onwijs mooi gazon (vandaag gesloten, het gras was aan het rusten stond op de bordjes) en een fontein, een biblotheek, een piano en nog veel meer. Er staan overal in het park groene stoeltjes met tafeltjes waar je gewoon kan zitten en kan relaxen en kan genieten van de mooie gebouwen om je heen, van de toeterende taxi's.

We hadden vandaag het idee om de low line te bezoeken. Een jongen die we gesproken hadden op het vliegveld van Washington had ons daar over verteld nadat wij verteld hadden dat we vorig jaar de High Line hadden bezocht. (De High line is een treinrails wat niet meer wordt gebruikt en als een soort balkon/brug over een gedeelte van New York loopt. Dat was echt heel gaaf vorig jaar toen we dat bezochten).

Maar nu op weg naar de low line. De beschrijving op internet gaf aan dat het een ondergrondse soortmetroachtige plek was waar vroeger mijnwerkers werkten of zo. Het stond al 40 jaren leeg en werd nu weer gebruikt voor een soort experiment.

Nadat we de juiste metro hadden genomen vroegen we op de plek waar het moest zijn aan de eerste voorbijganger waar het was maar hij had er nog nooit van gehoord. Ik zei ook dat het nieuw was maar hij wist het echt niet. Toen we een paar meter doorliepen zagen we het al!. Binnengekomen werden we ontvangen door 2 studentachtige personen en vertelden ons over het experiment en dat de adviesdonatie 10 dollar was maar als je 20 dollar gaf je een t-shirt kreeg. Ik vroeg of ik ook aan het eind van ons bezoek kon doneren en dat kon.

Dat doneren hebben we dus niet gedaan want het was helemaal niets.

Het was gewoon een grote mega ondergrondse botanische tuin. Met speciale apparatuur werd het zonlicht van buiten opgevangen en groeiden er gras en mooie planten ondergronds. Heel mooi maar na 3 mintuten hadden we het gezien.

We hebben daar nog wat rondgekeken in de buurt. Een echte pawnshop bezocht. Wel gaaf want alles zit achter glas wat te koop is. Bij Spitzners corner hebben we een biertje en een cola gedronken. Wat een leuke plek want het raam stond open en de tafel waar wij aanzaten stond voor dat raam en hadden we dus een goed zicht op de straat buiten. Was wel even leuk, ook toen er een halfnaakte vreemde man voor het raam ging staan. Hij kwam ook naar binnen maar de serveerster zei dat hij wel eerst zijn t-shirt moest aandoen. Toen ging hij (gelukkig) weg.

Daarna zijn we met de metro even teruggegaan naar ons hotel. De metrorit duurde deze keer wat langer omdat hij niet stopte bij de metroingang bij ons in de buurt van het hotel. We moesten daarom wel wat langer lopen (in de brandende zon). De metro zat trouwens wel echt helemaal vol. En met vol bedoel ik dan echt vol. Net zoals die metro's in India die je wel eens op televisie ziet. Hutje mutje vol.

Savonds hebben we gegeten bij Chelsea Market.

Dat is net als de Markthal in Rotterdam een overdekt soort winkelcentrum met winkels en veel eetgelegenheden. Het is echt van binnen heel mooi en heel gezellig met lange gangen en dan links en rechts allemaal verschillende kleine tentjes (thai, chinees, en nog veel meer) maar ook grotere restaurants. Wij kozen voor een tent waar het wat drukker was dus dachten we dat het wel goed zou zijn. Dit viel deze keer helaas erg tegen. We bestelden allebei een salade en fried chicken maar voor in totaal 26 dollar kregen we slechts allebei 4 stukjes kip en een rond bakje salade. Ik vond het zo belachelijk dat ik terug wou gaan om te vragen wat dit was maar dat wou Defny liever niet.

Na een stevige wandeling (op zoek naar een metroingang) kwamen we een 2de filiaal tegen van 5 guys (hamburgers en fries) en hebben we daar patat gegeten en een cola (met refill). De patat was weer heerlijk en dat maakte de eerste slechte kennismaking van Chelsea Market aardig goed.

Morgen gaan we een dagje naar het congres.