Het reis verhaal gaat verder waar we gisteren gestopt zijn: de overstap in Washington. Ons vliegtuig vanuit Washington naar New York had geen vertraging. Het was een kleiner vliegtuig en binnen een 1 uur waren we in New York. Al heel snel hadden we onze koffers gevonden op de bagageband van het vliegveld La Guardia maar het was helaas heel erg lang wachten op een bus naar New York.

Uiteindelijk waren we na bijna een uur wachten en een busreis van ongeveer 45 minuten in het hartje centrum van New York. We zijn uitgestapt bij Penn Station en daar hebben we de metro genomen (allebei een enkeltje gekocht, morgen kopen we een 7dagen pas) naar Queens.

In Queens aangekomen en bij het verlaten van het metrostation zagen we al heel snel ons hotel waar we de komende 6 nachten verblijven. Na het inchecken zijn we neergeploft in onze hotelkamer na een reis van bijna 12 uren.

Ons vliegtuig vertrok vanuit Amsterdam (met wat vertraging) rond 12:30 uur en rond 20:30 uur USA tijd waren we in het hotel , nederlandse tijd rond half 3 dus de reistijd was precies 14 uurtjes. Poeh hee. Maar zoals jullie verder zullen lezen, de komende 20 dagen is het allemaal de moeite waard.

Vrijdag 26 augustus 2016

Heerlijk geslapen maar das ook logisch naar zo'n lange en vermoeide reis.

Na een goed ontbijt in het hotel (erg druk bij het ontbijt.) zijn we rond 9.15 uur vertrokken richting Central Park West.

Daar willen we een soort gedenkplek bezoeken die daar is gemaakt omdat tegenover die plek een gebouwencomplet The Dakota staat waar op 8 december 1980 voor de stoep John Lennon is doodgeschoten. Hij woonde toen in dat gebouwencomplex. Het officiele adres is 1 West 72nd Street. Het gebouw werd gebouwd in 1884 en was huisvesting voor de wat rijkere Amerikanen.

Volgens de metroApp was het een halfuurtje met de metro maar door mijn schuld zijn we een paar keer verkeert overgestapt en de verkeerde kant op en waren we pas na ruim anderhalf uur bij het mozaiek.

Het was wel mooi. Het is vlak bij de westelijke ingang van Central Park. Het is een groot rond mozaiek met allemaal tegeltjes en de tekst Imagine erin geschreven. Zie foto 4. Wij waren natuurlijk niet de enige. Er waren nog veel meer toeristen die fotos namen en het plekje bekeken. Velen gingen op hun knieeen voor het mozaiek en dan werd er door iemand anders een foto genomen. Dat heb ik nu weer niet gedaan. Dat vind ik persoonlijk een beetje te ver gaan. Een foto'tje van de plek is leuk maar laten we niet overdrijven. De man heeft zeer goede muziek gemaakt en wie weet horen we dat in de toekomst ook weer van hem.

De lunch hebben wij gegeten bij Time Square: McDonald. Allebei een menuutje genomen met een lekkere grote Cola erbij. (echt een grote ja!) zie foto 5.

Als je daar boven bij de McDonald zit het je een goed overzicht op Time Square. Duizenden toeristen lopen er, omringt door de megagrote schreeuwende reclameborden.

Na een korte rustbreak op ons hotelkamer zijn we rond 16:00 uur vertrokken richting het Washington Square Park. Daar staat (net als in Parijs) een Arc de Triomph en die wil ik graag bekijken (en ook fotograferen natuurlijk).

Na deze keer een goede metroreis (mede omdat Defny deze keer de gids was) hadden we het park al snel gevonden. Er was bij de fontein (die voor de Arc staat) een soort festein van honderden universtiteitkinderen. Zij sprongen, na aftellen, allemaal tegelijkertijd in de fontein. Was wel grappig om te zien.

Opeens sprak een jongen in een wit T-shirt (met het opschrift op zijn shirt: The Human App) Defny en mij aan en vertelde dat hij de Human App was en dat wij hem (net als bij een echte App op een smartphone) alles konden vragen en hij het zou doen of opzoeken. Ik ging helemaal in zijn verhaal op dat mensen tegenwoordig meer op hun mobieltje doen dan met mensen om hun heen te praten. Ik zei bijvoorbeeld dat in de metro iedereen maar met zijn beeldschermpje bezig is maar niet omzich heen kijkt. Ik ben best benieuwd wat de verhalen zijn van de mensen die naast mij in de metro zitten maar als je dat zou vragen vinden ze het vreemd. Ik zei zelfs dat wij vaak met mensen over God praten en dat ook mensen daar geen tijd meer voor hebben maar voor hun mobieltje wel. Ook vroeg ik hem of hij dit op eigen iniatief deed en hij zei ja. Ik zei dat ik het echt een heel leuk idee vond en dat ik het in Nederland misschien ook eens zou proberen. Daarna vroeg hij welke Apps ik ook mijn telefoon had en liet in onder andere de JWlibaryApp zien en liet zien dat je er de bijbel mee kon lezen en andere publicaties (intussen had ik al verteld dat ik JW was). Ook liet ik de Pathe app zien en vroeg hem waar en hoe laat en waar de film Ben Hur zou draaien. Dat wist hij niet uit zijn hoofd en ging hij dat aan 2 andere parkbezoekers vragen. Vlak voordat hij wegliep naar die 2 andere personen zag ik ineens dat er een man, gehurkt, met een grote proffesionele camera, ons aan het filmen was. Ik vroeg de Human App of hij ons aan het filmen was. Hij zei ja. Ik zei ik had je zojuist gevraagd of je het alleen deed en je zei ja en nu blijkt het gefilmd te worden, dus doe je het niet alleen en heb je dus eigenlijk tegen mij gelogen. Toen wist hij niet goed wat hij moest zeggen en dus ging hij maar snel aan die andere personen vragen wanneer de film draaide.

Wij zagen ineens meerdere cameramensen en ook een regisseur en een vrouw kwam naar ons toe en vertelde dat het opnamen waren die (misschien) gebruikt gaan worden op YouTube in November van dit jaar. We hebben een formulier ondertekend dat we toestemming geven dat het wordt gebruikt op YouTube en hebben ook ons emailadres achtergelaten. Geinig want vorig jaar zijn we ook gefilmd in New York (door nederlanders) en dat is gelijk uitgezonden (zonder onze toestemming te vragen overigens) en nu komen we (misschien) weer op de YouTube tv.

Na dit avontuur hebben we een donut gegeten bij Dunken Donnut en we hebben de avond afgesloten op Time Squar bij 5guys. Die maken de lekkerste hamburgers van de wereld en de patat is ook MEGAlekker.

Vandaag was een leuke dag. Ons lichaam moet nog een beetje omschakelen van Nederlandse tijd naar Amerikaanse tijd dus toen we savonds in onze hotelkamer waren ben ik gelijk in slaap gevallen.

Morgen weer een nieuwe dag.